অস্ত্ৰোপচাৰ অবিহনে দুৰাৰোগ্য ৰোগ উপশম কৰা মুফতি আহমেদ হাছান

Story by  atv | Posted by  Munni Begum • 4 d ago
মুফতি আহমেদ হাছান আৰু তেওঁৰ ইৰফানী ঔষধালয়
মুফতি আহমেদ হাছান আৰু তেওঁৰ ইৰফানী ঔষধালয়
 
ফাৰহান ইজৰাইলী / জয়পুৰ
 
জয়পুৰৰ গংগা-জামুনি সংস্কৃতি আৰু ইউনানী চিকিৎসাৰ পৰম্পৰাক গোটেই জীৱন সংৰক্ষণ কৰি অহা হাকিম মুফতি আহমেদ হাছান চাহেবৰ নাম কেৱল ৰাজস্থানতে নহয়, আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়তো  জনা যায়। মুফতি চাহেব জয়পুৰৰ এজন মহান ইছলামিক পণ্ডিতেই নাছিল, তেওঁ ইউনানী চিকিৎসাৰ বিশেষজ্ঞও আছিল। চিকিৎসা সেৱা আৰু পাণ্ডিত্যৰ বাবেই তেওঁ সমাজত এক সুকীয়া পৰিচয় লাভ কৰিছিল।
 
মুফতি আহমেদ হাছান আছিল 'জ্ঞানৰ মহাসাগৰ' 
 
মুফতি আহমেদ হাছানক প্ৰায়ে "জ্ঞানৰ মহাসাগৰ" বুলি কোৱা হৈছিল। তেওঁ বহুতো শাস্ত্ৰ আৰু শৈলীৰ সম্পৰ্কে জ্ঞানী আছিল। তেওঁ আৰবী, পাৰ্চী আৰু উৰ্দু ভাষাত গভীৰ নিপুণতা বিকশিত কৰিছিল। লগতে, তেওঁ চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ ইউনানী ব্যৱস্থাৰ এজন সুপৰিচিত চিকিৎসক আছিল। মুফতি চাহেবে ১০০ খনতকৈও অধিক গ্ৰন্থ ৰচনা কৰিছিল। লগতে ধৰ্মীয় শিক্ষাৰ পোহৰ বিয়পোৱাতো গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল।
 
এক অনুষ্ঠানত হাকিম জাহিদ হাছানক সম্বৰ্ধনা জনোৱা এক দৃশ্য
 
তেওঁৰ চিকিৎসা কেৱল সাধাৰণ মানুহৰ মাজতেই জনপ্ৰিয় নাছিল, লগতে ভাৰত আৰু বিদেশৰ ডাঙৰ নেতা, অভিনেতা আৰু বিশিষ্ট ব্যক্তিসকলৰ মাজতও জনপ্ৰিয় আছিল। ৰাজস্থান পত্ৰিকা গোটৰ প্ৰতিষ্ঠাপক প্ৰয়াত কাৰ্পুৰচান্দ কুলীশ, প্ৰাক্তন ৰাষ্ট্ৰপতি গিয়ানি জাইল সিং, কাশ্মীৰৰ প্ৰাক্তন মুখ্যমন্ত্ৰী ফাৰুক আব্দুল্লা আৰু চৌদি আৰৱৰ বহু শ্বেখ তেওঁৰ ৰোগী আছিল। তেওঁ গিয়ানী জৈল সিঙৰ নামত এক বিশেষ ইউনানী ঔষধ "খামিৰা জাইল সিং"ও সৃষ্টি কৰিছিল।
 
টংকৰ পৰা জয়পুৰলৈ যাত্ৰা
 
মুফতি চাহাবৰ জন্ম ১৯১৪ চনত ৰাজস্থানৰ টংক চহৰৰ আব্দুল মজিদ খানৰ ঘৰত হৈছিল। তেওঁ টংকৰ ৰাজকীয় ৰাজ্যৰ পৰা  ইউনানী চিকিৎসা বিষয়ত এখন প্ৰমাণ পত্ৰ লাভ কৰিছিল আৰু তাত থকা মাদ্ৰাছা ফুৰকানিয়াৰ পৰা হাদিছ অধ্যয়ন কৰিছিল। সেই সময়ত টংক মুছলমান ৰাজকীয় ৰাজ্য আছিল আৰু তাত শ্বৰিয়ত (মুছলমান আইন) বলৱৎ আছিল। তেওঁ কোৰাণ  মুখস্থ কৰিছিল আৰু "কাৰি"ৰ ডিগ্ৰীও লাভ কৰিছিল।
 
১৯৫০ চনত ৰাজকীয় ৰাজ্যসমূহৰ বিলুপ্ত হোৱাৰ পিছত পৰিয়ালসহ মুফতি চাহেব জয়পুৰলৈ গুচি আহে। তেওঁ ৰামগঞ্জ চৌপাৰৰ ওচৰত "ইৰফানী দাৱাখানা" নামেৰে নিজাকৈ এখন ক্লিনিক আৰম্ভ কৰিছিল। ইয়াত তেওঁ ইউনানী চিকিৎসাৰ ক্ষেত্ৰত নিজৰ দক্ষতা প্ৰদৰ্শন কৰিছিল আৰু অতি সোনকালেই তেওঁৰ নাম জয়পুৰৰ লগতে সমগ্ৰ দেশতে বিখ্যাত হৈ পৰিছিল।  

গংগা-জামুনি সংস্কৃতিৰ প্ৰতীক
 
মুফতি আহমেদ হাছান চাহেব কেৱল এজন উৎকৃষ্ট চিকিৎসকেই নাছিল, তেওঁক জয়পুৰৰ গংগা-জামুনি সংস্কৃতিৰ প্ৰতীক হিচাপেও গণ্য কৰা হৈছিল। তেওঁ ধৰ্মীয় সহনশীলতা আৰু ভাতৃত্ববোধৰ সমৰ্থক আছিল আৰু এই মূল্যবোধবোৰ তেওঁৰ জীৱনৰ প্ৰতিটো খোজতে দৃশ্যমান আছিল।
 
২০১৬ চনত জয়পুৰত ১০৫ বছৰ বয়সত তেওঁৰ মৃত্যু হয়। তেওঁৰ প্ৰস্থানৰ ফলত চিকিৎসা বিজ্ঞান আৰু ধৰ্ম জ্ঞানৰ জগতখনে এক বৃহৎ ক্ষতিৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছিল। আজি তেওঁৰ পুত্ৰ হাকিম জাহিদ হাছানে তেওঁৰ পদাংক অনুসৰণ কৰি ইউনানী চিকিৎসা আৰু তেওঁৰ উত্তৰাধিকাৰক আগুৱাই লৈ গৈছে। 
 
ইৰফানী ঔষধালয়ৰ ভিতৰৰ এক দৃশ্য
 
মুফতি আহমেদ হাছানে তেওঁৰ জীৱনৰ এক বৃহৎ অংশ মানৱতাৰ সেৱাত অতিবাহিত কৰিছিল আৰু তেওঁ ৰচনা কৰা চিকিৎসা বিষয়ক গ্ৰন্থ আৰু চিকিৎসা চৰ্চাৰ জৰিয়তে তেওঁৰ উত্তৰাধিকাৰী চিৰকাল জীয়াই থাকিব। জয়পুৰৰ বিখ্যাত ব্যক্তিত্ব হাকীম মুফতি আহমেদ হাছান চাহেবৰ চিকিৎসা আৰু সমাজ সেৱাৰ উত্তৰাধিকাৰী এতিয়াও জীয়াই আছে।
 
তেওঁৰ স্মৃতিত ৰাজধানী জয়পুৰৰ এটা পথো তেওঁৰ নামেৰে নামাকৰণ কৰা হৈছে। কিষাণপলৰ বিধায়ক আমিন কাগজীয়ে কয় যে, মুফতি চাহাবে তেওঁৰ জীৱনত আগবঢ়োৱা সেৱাসমূহ কেতিয়াও পাহৰি যাব নোৱাৰি। সেয়েহে, ৰামগঞ্জৰ ফুটা খুৰাক এতিয়া হাকীম মুফতি আহমেদ হাছান ৰোড বুলি নামাকৰণ কৰা হৈছে। 

জাহিদ হাছানে এই উত্তৰাধিকাৰ আগুৱাই লৈ গৈছে 
 
মুফতি চাহাবৰ জ্যেষ্ঠ পুত্ৰ হাকীম জাহিদ হাছানে আজি তেওঁৰ পিতৃৰ চিকিৎসা পৰম্পৰাক আগুৱাই লৈ গৈছে। ১৯৫০ চনৰ ১ ছেপ্টেম্বৰত টংকত জন্মগ্ৰহণ কৰা জাহিদ হাছান ১০ বছৰ বয়সত দেউতাকৰ সৈতে জয়পুৰলৈ আহিছিল। ইয়াত তেওঁ উচ্চতৰ মাধ্যমিকলৈকে শিক্ষা সম্পূৰ্ণ কৰিছিল।
 
 
তাৰ পিছত তেওঁ টিবিয়া মহাবিদ্যালয়ৰ পৰা ডিগ্ৰী লাভ কৰিছিল। ইয়াৰ পিছত, তেওঁ এমএ (ইতিহাস) আৰু এলএলবি ডিগ্ৰীও লাভ কৰিছিল। বৰ্তমান তেওঁ ইৰফানী ঔষধালয়ত বহি দেউতাকৰ পদাংক অনুসৰণ কৰি মানুহৰ চিকিৎসা কৰি আহিছে। জাহিদ হাছান চাহাবও সামাজিক সমস্যাৰ বিষয়ে গভীৰভাৱে চিন্তিত আছিল।
 
তেওঁ পথ দুৰ্ঘটনাৰ ওপৰত এখন গুৰুত্বপূৰ্ণ গ্ৰন্থ ৰচনা কৰিছে, যাৰ নাম হৈছে 'উচ্ছেদ আইন', যিখন গ্ৰন্থ পাঠকৰ মাজত অতি জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছিল। ইয়াৰ উপৰিও, তেওঁ ৰেডিঅ'তো বহু অনুষ্ঠান কৰিছে।

পূৰ্বে টংকত প্ৰজ্ঞাৰ উৎকৃষ্ট কেন্দ্ৰ আছিল 
 
জাহিদ হাছানও তেওঁৰ দেউতাকৰ দৰে একে প্ৰজ্ঞাৰ অধিকাৰী। তেওঁলোকৰ আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ'ল যে তেওঁলোকে ৰোগীৰ পৰা কোনো মাচুল আদায় নকৰে, কেৱল ঔষধালয়ৰ ঔষধৰ বাবে মাচুল লয়। ৰোগীৰ নাড়ীৰ স্পন্দন চাই, তেওঁলোকে তেওঁৰ ৰোগ চিনাক্ত আৰু চিকিৎসা কৰে। তেওঁলোকৰ ওচৰত এম্বাৰৰ দৰে বিৰল বনৌষধি আছে, যিবোৰ তেওঁলোকে কাঠমাণ্ডুৰ পৰা আহৰণ কৰে।
 
ইউনানী চিকিৎসা ঔষধ
 
জাহিদ হাছানে কয় যে তেওঁৰ পিতৃয়ে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক বিনামূলীয়াকৈ ইউনানী চিকিৎসা শিকাইছিল আৰু চৰকাৰী চিকিৎসালয়সমূহতো তেওঁক সন্মান জনাই আমন্ত্ৰণ জনোৱা হৈছিল, য’ত তেওঁ বিভিন্ন বিষয়ত বক্তৃতা দিছিল। ধৰ্মীয় শিক্ষাৰ লগত তেওঁৰ গভীৰ সম্পৰ্ক আছিল আৰু তেওঁ এশৰো অধিক গ্ৰন্থ ৰচনা কৰিছিল। জয়পুৰ প্ৰতিষ্ঠা দিৱসতো তেওঁক সম্বৰ্ধনাও জনোৱা হৈছিল। 

বিখ্যাত ব্যক্তিসকলৰ চিকিৎসা
 
হাকিম মুফতি আহমেদ হাছান চাহেবে বহু বিখ্যাত ব্যক্তিৰ চিকিৎসা কৰিছিল, যিসকলক চিকিৎসকে অস্ত্ৰোপচাৰৰ পৰামৰ্শ দিছিল। ইয়াৰ ভিতৰত আছিল ৰাজস্থান পত্ৰিকাৰ প্ৰতিষ্ঠাপক প্ৰয়াত কৰ্পুৰচান্দ কুলিশৰ ভতিজী, প্ৰয়াত বৰকতুল্লাহ খানৰ পত্নী, মহাৰাণী গায়ত্ৰী দেৱী আৰু কৰ্ণেল ভৱনী সিঙ।
 
এবাৰ এজন ব্যক্তি জে হেনৰীয়ে ডিঙিত খাদ্যনলীৰ ওচৰত পাথৰৰ সমস্যাৰ বাবে তেওঁৰ ওচৰত চিকিৎসা কৰিছিল। চিকিৎসকে তেওঁক অস্ত্ৰোপচাৰ কৰাৰ পৰামৰ্শ দিছিল, যদিও মুফতি চাহেব অস্ত্ৰোপচাৰ নকৰাকৈয়ে তেওঁৰ ঔষধৰ সহায়ত তেওঁৰ পাথৰৰ সমস্যা ভাল কৰিছিল।

দিলীপ কুমাৰৰ চিকিৎসা
 
হাকীম জাহিদ হাছান চাহাবে বিখ্যাত অভিনেতা দিলীপ কুমাৰৰো চিকিৎসা কৰিছিল। এবাৰ চাইৰা বানুৰ নিমন্ত্ৰণত তেওঁ দিলীপ কুমাৰক চাবলৈ মুম্বাইলৈ গৈছিল। জাহিদ চাহাবে এতিয়াও নাড়ী চাইয়ে ৰোগীৰ ৰোগ চিনাক্ত কৰে  আৰু তেওঁৰ ৰোগীৰ পৰা কোনো মাচুল আদায় নকৰে, কেৱল মাত্ৰ ঔষধৰহে খৰচ লয়। তেওঁ দিলীপ কুমাৰৰ ভগ্নী ফৰিদা খানকো চিকিৎসা কৰিছিল, যিগৰাকীয়ে চিকিৎসাৰ বাবে আমেৰিকাৰ পৰা আহিছিল।  
 
জাহিদ হাছান চাহেবে তেওঁৰ দেউতাকৰ জীৱনশৈলী আৰু অভ্যাসৰ কথা মনত পেলাই কয় যে, তেওঁৰ দেউতাকে ১০৫ বছৰ বয়সলৈকে কেতিয়াও কোনো ঔষধ সেৱন কৰা নাছিল। তেওঁলোকে এটা সহজ-সৰল জীৱন যাপন কৰিছিল। তেওঁ দিনত তিনিবাৰকৈ মিঠাই খাইছিল। দেশীয়ে ঘিউৰে তৈয়াৰী ৰুটি খাইছিল। তেওঁৰ এই সৰলতা আৰু তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃৰ প্ৰতি কৰা সেৱাৰ বাবেই সম্ভৱত তেওঁ দীৰ্ঘজীৱনৰ অধিকাৰী হৈছিল।
 
হাকীম জাহিদ হাছান চাহিবে বিশ্বাস কৰে যে তিব্বিৰ সেৱা আল্লাৰ কৃপায় কৰা হয়, আৰু এই সেৱাত তেওঁৰ ওচৰত কৰা প্ৰাৰ্থনাও অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হয়, যি প্ৰাৰ্থনা আল্লাই মণ্‌জ্ঞুৰ কৰে।