ৰত্ন জি চোতৰানী/হায়দৰাবাদ
আফছাৰ জাহান তেলেংগানাৰ হায়দৰাবাদৰ এগৰাকী কঠোৰ পৰিশ্ৰমী মানৱ অধিকাৰ তথা মহিলা অধিকাৰ কৰ্মী। তেওঁ প্ৰতিদিনে প্ৰায়ে বিৰতি নোলোৱাকৈ অক্লান্তভাৱে মানৱতাৰ বাবে কাম কৰে।
তেওঁ মহল্লা ফেমিলি কাউন্সেলিং চেণ্টাৰত বিনামূলীয়াকৈ আইনী সাহায্য প্ৰদান কৰে আৰু ছুটিৰ দিনত নিজৰ কাৰ্যালয়ত কাম কৰে। শিশুৰ তত্ত্বাৱধান সম্পৰ্কীয় গোচৰ উজমা আফ্ৰিন বনাম পাৰবীন বেগমৰ দৰে গুৰুত্বপূৰ্ণ গোচৰত ন্যায়ৰ বাবে যুঁজ দিয়াৰ বাবে আফছাৰ জাহান বিশেষভাৱে পৰিচিত। মহিলাৰ অধিকাৰৰ বাবে আৰু প্ৰান্তীয় বন্দীসকলক সহায় কৰাৰ বাবে তেওঁ এক শক্তিশালী কণ্ঠস্বৰ।
আফছাৰ জাহান সৰ্বভাৰতীয় মিলি কাউন্সিল তেলেংগানা অধ্যায়ৰ আইনী মুৰব্বী। তেওঁৰ জীৱন কাহিনী অতি প্ৰেৰণাদায়ক। আইন আদালতত বাধা ভাঙি তেওঁ ভাৰতৰ সামাজিক সক্ৰিয়তাত এগৰাকী আগশাৰীৰ মহিলা হৈ পৰিছে। সামাজিক ন্যায়ৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা এটা পৰিয়ালত ডাঙৰ-দীঘল হোৱা আফছাৰ জাহানে আশাবাদী হ’বলৈ আৰু সমস্যা সমাধান কৰিবলৈ শিকিছিল মাক-দেউতাকৰ পৰা। তেওঁলোকে প্ৰায়ে সমাজৰ মানুহক বিবাদ সমাধান কৰাত সহায় কৰিছিল।
১৯৯৬ চনত হায়দৰাবাদৰ ছেইণ্ট পিয়াছ কলেজৰ ৰাজনীতি বিজ্ঞানৰ ছাত্ৰী হৈ থকাৰ সময়তে জাহানে আইনী কেৰিয়াৰ আৰম্ভ কৰিছিল। বহু লোকে নিজৰ বিবাদত সহায় বিচাৰি দেউতাকৰ ওচৰলৈ আহিছিল।
শিক্ষয়িত্ৰী হিচাপে কাম কৰা তেওঁৰ মাকেও মানুহক বিভিন্ন ধৰণে সহায় কৰিছিল। পঢ়া-শুনাৰ সময়তে বিয়া হৈ সন্তান জন্ম দিলেও এই কঠিন সময়খিনিত মাকে আফছাৰ জাহানক ভালকৈ লালন-পালন কৰিছিল। আজি আফছাৰ জাহান নিজৰ পেছাত এগৰাকী সুপৰিচিত আৰু সন্মানীয় ব্যক্তিত্ব। ব্যৱসায়িক সমস্যা, বিবাহ বিচ্ছেদ বা চাকৰি হেৰুৱাৰ সৈতে যুঁজি থকা মহিলাসকলক তেওঁ সহায় কৰে। তেনে সমস্যাত ভুগি থকা মহিলাক জাহানে পথ প্ৰদৰ্শন কৰে।
হাজ হাউছৰ তেলেংগানা মেৰেজ কাউন্সেলিং চেণ্টাৰ ফৰ মাইনোৰিটিৰ সদস্য হিচাপে তেওঁ অভাৱগ্ৰস্তসকলৰ অধিকাৰৰ বাবে কাম কৰে। নাৰীবিদ্বেষী কিছুমান ব’ৰ্ডৰ সদস্যৰ প্ৰতিৰোধ আৰু ভাবুকিৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছিল যদিও তেওঁ হাৰ মনা নাছিল। নিজাকৈ মহল্লা ফেমিলি কাউন্সেলিং চেণ্টাৰ খুলিছিল, য’ত তেওঁ পৰিয়ালৰ বিবাদৰ বাবে বিনামূলীয়া আইনী সাহায্য প্ৰদান কৰে।
মহল্লা কাউন্সেলিঙত একাংশ মহিলাৰ সৈতে আফছাৰ জাহান
আফছাৰ জাহানে প্ৰান্তীয় বন্দীক জৰিমনা আৰু জামিনৰ ধন দিবলৈ মুছলমানে দান-বৰঙণিৰ বাবে দিয়া ধন জাকাত সংগ্ৰহ কৰে। এই বন্দীসকল প্ৰায়ে প্ৰথম অপৰাধী বা সৰু অপৰাধী যিয়ে জীয়াই থাকিবলৈ ভুলবশতঃ অপৰাধ সংঘটিত কৰিছিল।
তেওঁ বুজাইছে যে ঘৰুৱা হিংসা আৰু যৌন নিৰ্যাতনৰ দৰে বিভিন্ন ধৰণৰ হিংসাৰ বিৰুদ্ধে মহিলাসকলক সহায় কৰিব পৰা চাৰিখন ভাৰতীয় আইন আছে। সমস্যাটো আইন নহয়, বৰঞ্চ মহিলাৰ বাবে কঠিন কৰি তোলা সমাজ আৰু প্ৰতিষ্ঠানবোৰেহে।
তেওঁৰ মতে প্ৰতিগৰাকী মহিলাই ঘৰুৱা হিংসাৰ পৰা মহিলাক সুৰক্ষা আইন, ২০০৫ৰ বিষয়ে জনা উচিত। এই আইনখনে মহিলাসকলক শাৰীৰিক, যৌন, মৌখিক, আৱেগিক, আৰু অৰ্থনৈতিক নিৰ্যাতনকে ধৰি সকলো ধৰণৰ হিংসা আৰু নিৰ্যাতনৰ পৰা সুৰক্ষা প্ৰদান কৰে। বহু মহিলাই নিৰ্যাতনমূলক সম্পৰ্কৰ পৰা সাৰি যাব নোৱাৰাৰ এটা কাৰণ হ’ল তেওঁলোকৰ যাবলৈ কোনো নিৰাপদ ঠাই নাই। এই আইনখনৰ জৰিয়তে মহিলাসকলে সুৰক্ষা বিচাৰিব পাৰে আৰু নিজৰ বৈবাহিক ঘৰত থাকিব পাৰে, যদিও তেওঁলোকৰ মালিক নহয়।
আফছাৰ জাহান কেৱল এক প্ৰকাৰৰ কামতে সীমাবদ্ধ নহয়। প্ৰান্তীয় কয়দীসকলৰ মুক্তি নিশ্চিত কৰি জেলক ভিৰমুক্ত কৰাৰ দৰে কাৰাগাৰৰ সংস্কাৰৰ কামো কৰি আছে। জিম্মাত মৃত্যু হোৱা লোকৰ অধিকাৰৰ বাবে যুঁজি থকাসকলক তেওঁ সহায় কৰে।
সৰ্বভাৰতীয় মিলি কাউন্সিল তেলেংগানা অধ্যায়ৰ আইনী মুৰব্বী হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰা জাহানে ইয়াৰ পূৰ্বে ছবছৰ ধৰি তেলেংগানা ৰাজ্যৰ উচ্চ ন্যায়ালয়ত উদ্যোগ আৰু খনিৰ সহকাৰী চৰকাৰী আবেদনকাৰী আৰু শক্তি বিভাগত কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰিছিল।
আফছাৰ জাহানে সকলো পটভূমিৰ মহিলাক লগ পায় যিয়ে সম্পত্তি, বেংক একাউণ্ট, আৰু পৰিয়ালৰ সম্পত্তিৰ সন্দৰ্ভত নিজৰ অধিকাৰ নাজানে। এইবোৰ প্ৰায়ে পিতৃ বা স্বামীৰ নিয়ন্ত্ৰণত থাকে। তেওঁ কয় যে মহিলাসকলে তেওঁলোকৰ সম্পত্তিৰ অধিকাৰ আৰু তেওঁলোকক প্ৰভাৱিত কৰা আইনসমূহ জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। দুৰ্দশাগ্ৰস্ত মহিলাসকলক সহায় কৰিবলৈ পৰামৰ্শ আগবঢ়ায়।
আফছাৰ জাহানৰ কাহিনীয়ে দেখুৱাইছে যে কেনেকৈ এজন ব্যক্তিয়ে সমাজত ডাঙৰ প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে। সমতা আৰু ন্যায় প্ৰতিষ্ঠা কৰা আৰু বিভিন্ন ধৰণৰ সম্পৰ্কক স্বীকৃতি দিয়া আইনসমূহৰ প্ৰয়োজনীয়তাত তেওঁ বিশ্বাস কৰে। আইনী বৃত্তিত নিষ্ঠা আৰু মমতাৰ নিদৰ্শন, আৰু তেওঁৰ কামে আন বহুতক অনুপ্ৰাণিত কৰে।
