শ্বাহ তাজ খান/পুনে
মহাৰাষ্ট্ৰৰ পুনে আৰু ইয়াৰ আশে-পাশে দৰিদ্ৰ শিশুৰ বাবে কেইবাটাও অনাথ আশ্ৰম আৰু বিদ্যালয় পৰিচালনা কৰা মুছলিম সমাজ পৰবোধন সংস্থাৰ প্ৰতিষ্ঠাপক আশ্ৰফ আদম মল্লাই এখন দাতব্য চিকিৎসালয় নিৰ্মাণৰ পৰিকল্পনা কৰিছে। ৭৭ বছৰীয়া সমাজকৰ্মীগৰাকীয়ে ক'ভিড-১৯ মহামাৰীৰ সময়ত দুখীয়া লোকক বিনামূলীয়াকৈ চিকিৎসা কৰিব পৰা এখন চিকিৎসালয়ৰ প্ৰয়োজনীয়তা অনুভৱ কৰিছিল।
তেওঁ কয় যে চিকিৎসালয়খনৰ নিৰ্মাণ কাৰ্য আৰম্ভ কৰাত কিছু পলম হৈছে, কাৰণ তেওঁ আঘাতপ্ৰাপ্ত হৈছিল। আঘাতৰ বাবে তেওঁ যোৱা ছয় দিন ঘৰতে থাকিবলগীয়া হৈছে। ফেইষ্টি মল্লা মেডাম নামেৰে জনাজাত মহিলাগৰাকীয়ে সময়ে সময়ে বিভিন্ন প্ৰতিকূলতাৰ সন্মুখীন হ’লেও নিজৰ দৃঢ়তাৰে আগবাঢ়ি গৈছে।
আশ্ৰফ আদম মল্লাই পৰিচালনা কৰা এখন স্কুলত বঁটা বিতৰণী সভা
উল্লেখ্য যে, মল্লা মেডামে ৩৯ বছৰ ধৰি মুছলিম সমাজ প্ৰবোধন সংস্থা চলাই আহিছে। সকলো ধৰ্মৰ দৰিদ্ৰ সন্তানে অধ্যয়ন কৰিব পৰা বিদ্যালয় স্থাপন কৰাৰ উপৰিও তেওঁ মুছলমান ছোৱালীৰ বাবে অনাথ আশ্ৰম ছামিনা ইকবাল আছিয়ানা চলাই আছে। ইয়াত বৰ্তমান ৩২ জন অসহায় ছোৱালী আছে।
তেওঁ কয় যে তেওঁৰ সংস্থাই পিছপৰা আৰু অতি দৰিদ্ৰ লোকসকলক আধুনিক আৰু মানসম্পন্ন শিক্ষাৰে শিক্ষিত কৰাৰ চেষ্টা কৰি আহিছে। ইয়াৰ মাজতে তেওঁ তিনি বছৰ ধৰি এখন দাতব্য চিকিৎসালয় নিৰ্মাণত মনোনিৱেশ কৰি আহিছে।
"মই ৭৮ বছৰ সম্পূৰ্ণ কৰিবলৈ ওলাইছো। সময় নষ্ট কৰিবলৈ মোৰ হাতত বয়স বেছি নাই। এতিয়াও বহু কাম বাকী আছে। এই মাহত চিকিৎসালয়খনৰ আধাৰশিলা স্থাপন হ’ব।"-মহিলাগৰাকীয়ে কয়।
মল্লা মেডামে তেওঁ প্ৰয়াত স্বামী এডাম মল্লাক প্ৰশংসা কৰে, যিয়ে এগৰাকী ৰাসায়নিক অভিযন্তা হিচাপে কাম কৰিছিল আৰু ২০১৫ চনত তেওঁ মৃত্যুবৰণ কৰিছিল। “তেওঁ নিজৰ দায়িত্ব সূচাৰুৰূপে পালন কৰিছিল। নিজৰ স্বভাৱৰ বাবেই তেওঁ মোক সামাজিক কামত সহায় কৰিব নোৱাৰিলে, কিন্তু তেওঁ মোক সদায় আৰ্থিকভাৱে সহায় কৰিছিল। মই মোৰ কাম আৰম্ভ কৰিছিলো স্বামীৰ টকাৰে।”-মল্লা মেডামে কয়।
আশ্ৰফ আদম মল্লাই পৰিচালনা কৰা এখন স্কুলত পুৱাৰ প্ৰাৰ্থনা
আশ্ৰফ আদম মল্লা মেডামে মাৰাঠী মাধ্যমৰ বিদ্যালয় থেভাৰৰ চন্ত মণি বিদ্যা মন্দিৰৰ পৰা শিক্ষক হিচাপে অৱসৰ গ্ৰহণ কৰে। তিনিজন পুত্ৰই বিয়া হৈ পৰিয়ালৰ সৈতে বসতি স্থাপন কৰাৰ লগে লগে আশ্ৰফ মল্লাই জীৱন সলনি কৰাৰ সম্ভাৱনা থকা নিজৰ প্ৰকল্পসমূহত পূৰ্ণকালীনভাৱে কাম কৰে।
শিক্ষয়িত্ৰী হিচাপে কাম কৰি থাকোঁতে তেওঁৰ স্কুলত প্ৰায় ১২০০ ল’ৰা-ছোৱালীয়ে পঢ়া-শুনা কৰিছিল যদিও মাত্ৰ দুই-তিনিটা মুছলমান ল’ৰা-ছোৱালী আছিল বুলি তেওঁ মনত পেলাই। বিদ্যালয়খনৰ ওচৰতে যদিও মুছলমানৰ বসতি আছিল, তথাপিও মুছলমানৰ নামভৰ্তি অতি দুৰ্বল আছিল।
চৈয়দ নগৰৰ টান পাত্ৰেৰ টিনৰ চেডৰ তলত প্ৰাথমিক বিদ্যালয় আৰম্ভ কৰাৰ সময়ত মুছলমানসকলক আহিবলৈ আগ্ৰহী কৰিবলৈ চিলাইৰ ক্লাছ এটাও আৰম্ভ কৰিছিল। ৰহমানীত তেওঁৰ সংস্থাই উৰ্দু বলৱাডী চলায় য’ত ৬৬টা সন্তান আছে। ছামছুদ্দিন ইনামদাৰ হৈছে এখন উৰ্দু প্ৰাথমিক বিদ্যালয় য’ত ৫৯৭ গৰাকী শিশুৱে অধ্যয়ন কৰি আছে আৰু ৰহমানী উৰ্দু হাইস্কুলত ২৩৫ গৰাকী ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আছে।
ঠিক তেনেদৰে ৰহমানী জুনিয়ৰ কলেজত ১৯১ গৰাকী ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আছে। তেওঁৰ সংস্থাটোৱে ঔদ্যোগিক প্ৰশিক্ষণ প্ৰতিষ্ঠানো চলায় য’ত ২৩ জন ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে নামভৰ্তি কৰে। ইয়াৰ উপৰিও ৫ম স্থানৰ পৰা অষ্টমলৈ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ বাবে বিশেষ কম্পিউটাৰ লাৰ্নিং ক্লাছ অনুষ্ঠিত কৰা হয় য’ত ছোৱালীকে ধৰি ৩৪৫ গৰাকী ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে শিক্ষা গ্ৰহণ কৰি আছে।
আশ্ৰফ আদম মল্লাই পৰিচালনা কৰা এখন স্কুলত খেল-ধেমালিৰ এক মুহূৰ্ত
মল্লা মেমে আৱাজ-দ্য ভইচক জনোৱা মতে, আছিয়ানাত বাস কৰা ছোৱালীকেইজনীয়ে স্কুল, দক্ষতা আৰু ইছলামিক শিক্ষা গ্ৰহণ কৰি আছে। অনাথ আশ্ৰমৰ বাবে সংগী বিচাৰি উলিওৱা আৰু তেওঁলোকৰ বিয়াৰ ব্যৱস্থা কৰাৰ দায়িত্বও সংস্থাই লয়।
উচ্চ শিক্ষা গ্ৰহণ কৰিব বিচৰা ছোৱালীবোৰে ১৮ বছৰ বয়সলৈকে সহায় লাভ কৰে। আছিয়ানাত শিকোৱা দক্ষতাসমূহৰ ভিতৰত কৃত্ৰিম গহনা, চিলাই, এম্ব্ৰয়ডাৰী, চিৰামিক পেইন্টিং আদি অন্যতম। আশ্ৰফ মল্লাই হতাশ হৈছে যে তেওঁ স্থাপন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা এখন ছিনিয়ৰ কলেজত পৰ্যাপ্ত ছাত্ৰ-ছাত্ৰী নাছিল আৰু সেইবাবে তেওঁ কলেজখন বন্ধ কৰিবলগীয়া হৈছিল। আনহাতে ২০০৬ চনত স্থাপিত ৰহমানী জুনিয়ৰ কলেজে কলা, বিজ্ঞান, আৰু বাণিজ্যৰ সুবিধা প্ৰদান কৰি ভাল কাম কৰি আছে।
তেওঁ কয় যে সংস্থাটো স্থাপনৰ ধাৰণাটো তেওঁৰ মনলৈ আহিছিল যেতিয়া তেওঁ পিতৃ-মাতৃক হেৰুৱাৰ দুখৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। “যেতিয়া মোৰ মাৰ মৃত্যু হৈছিল, তেতিয়া মই বৰ দুখ পাইছিলোঁ। ১৯৭৯ চনত দেউতাৰ মৃত্যু হয় আৰু ১৯৮৪ চনত মায়েও এই পৃথিৱীখন এৰি থৈ যায়। মাৰ স্মৃতিত কিবা এটা কৰিবলৈ মন গৈছিল। মোৰ দুখ লাঘৱ কৰিবলৈ মই ১৯৮৫ চনৰ জানুৱাৰী মাহত মুছলিম সমাজ পৰবোধন সংস্থা প্ৰতিষ্ঠা কৰিলোঁ।”
তেওঁৰ মনত আছে নৱম শ্ৰেণীত পঢ়ি থাকোঁতে পুনেত এটা ডাঙৰ বানপানী হৈছিল। ‘তেতিয়া মই আন্দাপুৰত বাস কৰি আছিলো। আমাৰ বিদ্যালয়ৰ ল’ৰা-ছোৱালীয়ে বানাক্ৰান্তৰ বাবে ধন সংগ্ৰহ কৰিছিল আৰু সেই কাম কৰি থাকোঁতে আমাক শান্তি আৰু নিৰাপত্তাৰ অনুভৱ দিছিল।” তেওঁ কয় যে দুখ-কষ্টৰ প্ৰতি থকা সেই সহানুভূতি আৰু আৰ্তজনক সহায় কৰিব পৰাৰ শান্তিৰ অনুভূতিটোৱেই তেওঁক এটা এন জি অ’টো স্থাপন কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল।
আশ্ৰফ আদম মল্লাই পৰিচালনা কৰা অনাথ আশ্ৰমত একাংশ যুৱতীয়ে খাদ্য গ্ৰহণ কৰিছে
নিজৰ ব্যৰ্থতাৰ কথা কওঁতে মল্লা মেমে কয়, "মই বিধৱাৰ বাবে কাম কৰিব বিচাৰিছিলো, কিন্তু বিধৱাসকলে ঘৰৰ পৰা ওলাই আহি কাম কৰিবলৈ সাজু নাছিল। সেই সময়ত বিধৱাসকলে নিজৰ পৰিয়ালৰ ওপৰত বোজা হ’বলৈ ভাল পাইছিল আৰু তেওঁলোকক পতিয়ন নিয়াবলৈ আমাৰ সকলো প্ৰচেষ্টা বিফল হৈছিল।”
অৱশ্যে কিছু বছৰৰ পাছত তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টাই ফল দিলে। তেওঁ যেতিয়া আছিয়ানা (অনাথ আশ্ৰম) স্থাপন কৰিছিল, তেতিয়া বহু বিধৱা আৰু বিবাহ বিচ্ছেদ হোৱা মহিলা আমাৰ লগত থাকিবলৈ আহিছিল। মই উপলব্ধি কৰিলোঁ যে সময় সলনি হৈছে।
.webp)
